TREGIME, POEZI, KRIJIME LETRARE: KUR NENE TEREZA ISHTE GONXHE…

Libreti: BASHKIM KOZELI

KUR NENE TEREZA ISHTE GONXHE…

(Vepër koreografike)

Tiranë 2016

Skena e parë: Hapesire, ne ekran pamje e pergjithshme e qytetit te Shkupit.

AKTORI. (flet shqip ose anglisht) :

Shkupi… Jerusalem i Ballkanit, ku bashkejetojne shume etni dhe besime fetare…. Ne kete qytet , me 26 gusht 1910 u lind Gonxhe Bojaxhiu, humanistja e njohur shqiptare, Nena Terezë, fituese e çmimit Nobel per Paqen. Aty ajo kreu shkollen fillore ne shqip dhe me pas gjimnazin .Pasionet e rinise se Gonxhes kane qene tre : te behej mesuese, te shkruante poezi dhe te luante muzike… Por , befas, jeta e saj mori tjeter drejtim… Ishte viti, kur ajo sapo kishte marre deftesen e Pjekurise…

Muzike e gezuar…Vajza e djem maturante hyjne gjithe hare, sapo kane marre deftesat e pjekurise… Kercejne e hidhen perpjete nga gezimi… Jolanda kercen nen ritmin e nje valleje popullore serbe… Fatma , nen ritmin e nje valleje turke. Ellka , nen ritmin e shpejte te nje muzike bullgare Azizi, rom ,kercen duke dredhur supet…

Eftikia nen tingujt e buzukut, nje valle greke… Tonini nen ritmin e nje daulleje, valle shqiptare… Prane tij hidhet gjithe vrull Gonxhja qe kercen vallen e çikave te malesise ….Kercimi i Gonxhes dhe Toninit arrin kulmin me shpejtesi marramendese.. Te tjeret i kane rrethuar dhe mbajne ritmin duke perplasur pellembet. Pas valles, teksa te tjeret duartrokasin, Tonini nuk ia leshon doren Gonxhes dhe e shikon gjate… Te pranishmit i bejne shenja shoshoqit qe t’I lene vetem ata te dy, por Gonxhja shkeput doren dhe iu afrohet shoqeve…

-shuhen dritat -

Skena e dytë: Po ai mjedis. Diku ndriçohet nje makine qepese. Aty, nena e Gonxhes duke sistemuar disa fustane te sapo qepur…

Vjen me vrap tek e ema Gonxhja 18 vjeçare , me veshjen shkollore, ( perparsen e zeze dhe jaken e bardhe), duke i tundur deftesen e pjekurise… Nena Drane e perqafon e ngazellyer dhe e puth ne balle… Nderkohe ndriçohet krejt skena dhe vershojne shoqet e Gonxhes, qe e urojne Nena Dranen per notat e shkelqyera qe ka marre e bija, teksa shprehin simpatine per Gonxhen nepermjet kercimit te tyre...

Gonxhja hyn ne qender te tyre dhe,duke kercyer edhe ajo, nis t’i qerase shoqet.Ajo afrohet per te qerasur Fatmen imcake te vobegte dhe me perparsen e vjeteruar. Fatma nuk pranon per te ngrene embelsiren, i ben shenje se mban Ramazan.. Shoqet kembengulin qe ta haje, por ajo i kundershton.. Nderkohe nga jashte degjohet zeri I hoxhes qe kendon nazamin nga minareja e xhamise… Fatma bie ne gjunje dhe fillon te falet… Vajzat qeshin… Nena Drane i shikon rrepte. Ato nderpresin gazin… Nena Drane, teper solemne, drejtohet nga vjen zeri dhe ben kryqin me syte mbyllur nga qielli… Pas saj, edhe Gonxhja… Vajzat heshtin te habitura… Zeri nga minarja pushon… Nena dhe Gonxhja kane mbetur symbyllur, teksa bejne prape kryqin… Fatma shikon e prekur ato te dyja…I afrohet Nenes se Gonxhes dhe i puth doren… Nena Drane i ben shenje te bijes dhe Gonxhja shkon tek makina qepese dhe i sjell Fatmes nje fustan te ri e te bukur, te cilin ia mat tek supet… Fatma heziton ta marre, por Gonxhja kenaqet qe fustani i rri mire dhe e perqafon shoqen… Fatma falenderon gjithe emocion , teper e mallengjyer … Vajzat e kundrojne me kenaqesi fustanin e saj…

Pastaj ato largohen duke u pershendetur me Nene Dranen , teksa porositin Gonxhen qe te mos vonohet per ne mbremjen e matures … Gonxhja turret tek fustanet e rinj afer makines qepese dhe merr ne duar dy -tre prej tyre qe t’i provoje… Por nena Drane e ka hequr menjane fustanin e bardhe per Gonxhen dhe ia jep… Gonxhe zhvesh menjehere perparsen e zeze dhe turret matane te veshe fustanin e mbremjes se matures… Nena Drane e ndjek me sy gjithe dashuri e dhembshuri… Sakaq shfaqet Gonxhja qe farfurin nga gezimi me fustanin e ri te sapoveshur……Ajoi shpreh mirenjohjen nene Dranes dhe nis te rrotullohet e rrotullohet e lumturuar, teksa palet e fustanit hapen si petalet e luleve… Por befas, ne kulmin e ketij gezimi degjohen krisma armesh… ..Ne parakene hyn nje burre i prangosur dhe tre ushtare te armatosur qe e shoqerojne … Etyd koreografik: Burri tenton t’u shkeputet ,por ushtaret e rrethojne, e kapin , e godasin… Hyn duke gulçuar nje djale i vogel 6-7 vjeç, qe ,duke qare, i afrohet te prangosurit, qe, me sa duket, e ka baba. Teksa ushtaret po e rrrahin te atin, i ati i ben shenje djalit te vogel qe te largohet.. Por femija i turret njerit prej ushtareve dhe e kafshon ne dore, kur ushtari matet t’i godase babane… Ushtari e plas per toke te voglin dhe bashke me shoket e tij rrembejne burrin dhe dalin…. Tek djali i vogel vjen me vrap Gonxhja dhe e ngre…

Por femija i shkeputet dhe turret i lebetitur andej nga kaloi i ati me ushtaret… Gonxhja ndjek me dhimbje turravrapin e djalit te vogel… Ne thellesi te skenes, jashte dritares se shtepise levizin siluetat e ushtareve me te prangosurin… Gonxhja i afrohet te emes dhe ato, te trembura, ndjekin nga dritarja levizjet e atyre… Nderkohe shfaqet silueta e djalit te vogel qe nuk u shqitet ushtareve… Nje nga ushtaret e perplas perseri per toke … Gonxhja dhe nene Drane shqetesohen… Ushtaret dalin, i vogli çohet perseri dhe turret drejt atyre… Degjohet nje krisme… Gonxhja dhe nene Drane shtangen dhe shikojne njera tjetren te tronditura… Gonxhja del me vrap… Nena Drane i afrohet dritares , teksa shtrengon cepin e shamise me buzet qe i dridhen…Kujtohet per mikun e familjes, doktor Shulen dhe del me vrap… …Nderkohe hyn Gonxhja me femijen pa ndjenja ne duar,se bashku me nje murgeshe teper te shqetesuar, e cila ben kryq here pas here… Gonxhja e ve me kujdes femijen mbi nje kanape dhe shkon merr nga kutia e kryqit te kuq te shtepise fasho dhe jodjo. Fillon t’i lidhe femijes kemben ku i rrjedh gjaku… Murgesha i kap doren te voglit…Tronditet sepse nuk po ia ndjen pulsin…Ben perseri kryq… Hyn doktor Shule me Dranen… Doktori nxjerr instrumentet nga çanta, i ben nje gjilpere,i

vendos stetoskpin…I shtyp gjoksin, i mat pulsin…Pauze… Ai shikon te pranishmit pa shprese…Tund koken se femija po mbaron… Doktori heq kapelen… Muzike funebre… Drane dhe murgesha sa nuk klithin duke bere kryqin.. Degjohen kambanat e kishes… Ndriçohet vetem Gonxhja e heshtur, qe bie ne gjunje para foshnjes dhe nis te lutet... Zeri I brendshem I Gonxhes, ne eho: - O Zot, depërto në qënien time dhe unë të jem vetëm rrezatim i dritës Tënde…Të lutem, të përgjërohem, shpëtoje këtë fëmijë të pafajshëm… Degjohet zeri i amplifikuar i Zotit : - Bija ime…Këtë fëmijë po e dërgoj në Parajsë … Do të jetë ëngjëlli yt mbrojtës…… - Vërtet , o Zot ?... - Qofsh e bekuar !…

Ndriçohet femija qe ngjitet lart me krahe engjelli… Gonxhja ndjek e shtangur dhe e tjetersuar foshnjen qe ngjitet ne qiell gjersa i humbet nga syte… Nriçohet krejt skena … Nena Drane, Doktori dhe Murgesha shikojne te habitura Gonxhen me syte nga qielli… Gonxhja i veshtron e hutuar, sikur te jete zgjuar nga nje enderr… E ngazellyer, e tronditur, e lumturuar, ngasheren dhe mbulon fytyren duke dale matane…

Te tjeret shohin njeri tjetrin .. Murgesha shkon matane tek Gonxhja... Doktori mbledh supet dhe shikon me çudi Nene Dranen.. Dranes i ndrisin syte… e ndjen si nene, se e bija mund te kete degjuar zerin e Zotit… Pas pak ,Gonxhja ka hyre e veshur me rrobat e murgeshes dhe I bie ne gjunje nene Dranes. E ema e kupton se jeta e te bijes ka marre tjeter drejtim… Ajo i vë doren mbi krye Gonxhes dhe e bekon që të ndjekë rrugën e Zotit. Shuhen dritat -

AKTORI:

Qe nga ai çast, Gonxhja vendosi te behet misionare… Me 1 dhjetor 1928 Ajo niset si murgeshe per ne Indi…

Skena e trete : Në xhirevole.

Nje indian gjysme i zhveshur, me lekure te zeze e te shndritshme, terheq si kale karrocen e dores.. Mbi karroce, Gonxhja , veshur me uniformen dhe vellon e zezë te murgeshave te Loretos.. Teksa indiani terheq karrocen ne xhirevole, ne drejtim te kundert vertiten pamje te ndryshme , ku dergjen njerez te semure e te mjere, me gojet hapur , kocke e lekure (manekinë) Gonxhja i shikon e prekur. Kur xhirevola rrotullohet per here te dyte, permes te mjerëve qe dergjen, ecen nje femije 10 vjeç, i nje familjeje pasanike, veshur luks me setërz blu dhe kravate flutur te verdhe. Ai po shkon ne shkolle, i ndjekur nga pas nga sherbetori qe i mban violinen dhe çadren e hapur qe i ben hije. Floket femija i ka te ndara

ne mes e te ngjitur pas kokes si krahe korbi. Ai kercen lirshem, krejt indifferent ,duke u dredhuar neper trupat e shtrire, pa i veshtruar ata fare…

Gonxhja nga karroca shqyen syte dhe nuk ua ndan shikimin ketyre pamjeve… Nderkohe xhirevole ka ndalur dhe ne skene ka mbetur vetem karrocieri qe ndalon dhe Gonxhja qe zbret me valixhen e saj ne dore. Ajo veshtron karrocierin me dhembshuri , matet t’i thote diçka, por ai ul koken dhe niset… Ajo e ndjek me sy, gjersa ai largohet…Befas asaj i vjen per te vjelle…Hyn me vrap brenda…

-shuhen dritat -

Skena e katert: Valixhja e Gonxhes, prane nje kolltuku…

Pauzë.. Hyn e zverdhur dhe e rraskapitur Gonxhja, me sa duket , sapo ka vjelle…Flet me vete, teksa leviz e raskapitur: “ O Zot …kater javë ne det, e mbajta veten…Ndersa tash qe mbërrita ne Kalkute ?... Oh, çfare tmerri !… …Uf, çfare kutërbimi !!..Jo, jo , nuk mund te rri ketu ! (kap valixhen, degjohet nje e qeshur e forte tallese. Ajo ndalet) Kush qeshi ?!.. (pauze) Mos me bene veshet ?...(matet te niset, prape ndal hapat, e dyzuar) Po une, ku po shkoj ?.Te kthehem ne shtepi?...Bah !!... E kush me detyroi me marre kete rruge ? Askush.. askush, veç vetvetes…… Jo, jo nuk kthehem! ( lë valixhen dhe platitet në kolltuk tejet e lodhur…E ze gjumi …)

-shuhen dritat-

Skena e pestë: Endërra e Gonxhes.

Teksa Gonxhen e ka zene gjumi, asaj i shfaqet ne enderr karrocieri indian zeshkan dhe i dobet, mbledhur kruspull , diku ne nje qoshe… Gonxhja e endrres, mbeshtjelle me vezullimin e nje tisi drite te mjegullt, leviz dhe i afrohet e befasuar karrocierit: “Ti ketu?!..Pse erdhe ?...Mos te lodha qe me mbajte ne karroce ? Te kerkoj falje, se nuk e di gjuhen tende..Iu luta Zotit qe pesha ime te ishte sa me e lehte…A me kupton? …” Karrocieri hamall e shikon ne menyre te frikshme. Gonxhja reagon : “Mos me shikjo ashtu, çka don prej meje ?!...” Hamalli, me levizje koreografike dhe me mimiken e fytyres shëmtohet, deformohet, jarget i varen…ben gjeste me syte e zgurdulluar, duke e kercenuar qe ajo te marre valixhen dhe te ikij… Gonxhja sa nuk bertet: “Mjaft, mjaft! Oh, po me vjen prape te perziere! Mos, te lutem, mos me detyro te largohem nga kam ardhë. Cfarëdo të bësh, unë nuk kthehem, nuk ktheeheeeem !!” Tymnajë… Befas karrocieri eshte shndërruar me nje maske demoni dhe nis te vertise pa meshire nder duar shoqen e Gonxhes, Fatmen imcake te vobegtë… Demoni qesh me te madhe, teksa Fatma kerkon ndihme.. Gonxhja turret ta shpetoje dhe, pas nje etydi koreografik, arrin t’ia rrembeje nga duart … Tymnaje …Demoni dhe Fatma zhduken…Degjohet vetem e qeshura sokellitese e Demonit… Gonxhja e endrres ka mbetur me duart bosh te shtrira… Nderkohe shfaqen shoqet e tjera te klases …Ato i bejne shenje Gonxhes te mos rrije aty po te shkoje me to…

10.

Gonxhja e endrres, e joshur nga ftesa dhe nga malli per to I afrohet valixhes , e merr dhe ben te niset pas tyre…Por eho-ja e te

qeshures tallese e demonit e ben ta leshoje valixhen… Tymnaje… Grupi i vajzave zhduket… Befas diku shfaqet Tonini…Ai i lutet dhe i pergjerohet qe Gonxhja te kthehet se ai e do me shume se veten… Gonxhja e malluar, i thote me gjeste, se edhe ajo ka zemer dhe e ka kuptuar dashurine e tij, por ne shpirt i vlon diçka me e madhe , pertej kesaj dashurie…Jo, nuk terhiqet prej asaj qe ka vendosur… Prandaj i lutet Toninit te largohet e te mos i shfaqet më… Tonini merr valixhen e Gonxhes ne dore, Gonxhja ia heq nga dora dhe e kundershton e perlotur , duke mohuar me krye… Tonini largohet i lenduar… Ajo instiktivisht e ndjek nga pas disa hapa.. Degjohet e qeshura e demonit Gonxhja qendron dhe leshon valixhen… Mjegull e pergjithshme … Në kolltukun ku Gonxhen e pat zene gjumi, shfaqet nena Drane si nje lypese, veshur si indiane…që ka zgjatur duart, duke i kërkuar lëmoshë të bijës… Gonxhja e endrres , e mbeshtjelle gjithmone me tisin e shndritshem te mjegulles, turret drejt kolltukut per ta perqafuar te emen, por perseri behet mjegull dhe ne shohim Gonxhen e vertete ne kolltuk qe zgjohet e trembur nga gjumi…Mbulon fytyren dhe ngashëren….

-Shuhen dritat -

11.

Skena e gjashte : Po aty.Ne ekran duket ndertesa e shkolles fetare, me shatervan, lulishte, dhe statujen e Nenes Marie me foshnjen Jezu…

Gonxhja ka mbetur ashtu, e mbledhur kruspull ne kolltuk… Gjendjen e renduar shpirterore te saj, prej endrres qe sapo ka pare, e thyen gjalleria e vajzave te shkolles fetare te Loretos, te cilat hyjne gjithe hare dhe i urojne mirseardhjen mesueses se tyre te re.. Uniformat e tyre jane veshje te shkurtra perendimore: .

Nxeneset e fillores, me fustan te kuq e rryp mesi te bardhe , si dhe floke te shkurtra. Ato te klasave te mesme - veshje te bardhe me rripin e kuq dhe fjiongo te kuqe ne gershetat e zeza… Pra, te gjitha me ngjyren bardhe e kuq, sipas stemës së Loretos Ato e pershendesin dhe e ftojne Gonxhen te sodise mjediset e bukura te shkolles… Dhe Gonxhja, gradualisht nis te harroje gjithcka i pane syte kur erdhi…E rremben atmosfera e gezuar e nxenesve dhe mjedisi plot shkelqim i shkolles.

-shuhen dritat -

12.

Skena e shtatë : Në qoshen e djadhte te skenes ndriçohet vetem statuja e vogël e Nënës Marie me foshnjen Jezus…

Ndriçohet Gonxhja qe i afrohet statujes dhe ben kryqin para saj …

Nderkohe ndriçohen dhe grupi i vajzave te fillores qe kane rene ne gjunje me fytyrat nga statuja… Gonxhja eshte kthyer nga vajzat e vogla dhe dikujt i rregullon duart si t’i bashkoje, dikujt… si te beje kryqin dhe te vere gishtin e madh ne buze, dikujt i tregon pjese nga bibla.. Pastaj ajo u ben shenje nxenseve qe te luten…

Vajzat e vogla veprojne njeheresh duke bere kryqin dhe duke u lutur me syte mbyllur.. Pauze e gjate …Muzike kishtare…

( shuhen dritat ne kendin e djadhte te skenes dhe ndizen ne qoshen e majte )

Aty ndriçohet nje harte e botes, varur ne nje stende portative, me figuren e Jezusit te kryqezuar ne krye te hartes. Tek harta afrohet Gonxhja. Ndriçohet grupi I vajzave te rritura qe degjojne gjithe vemendje Gonxhen. Mesuesja Gonxhe, me shkopin tregues, iu shpjegon vajzave shigjetat e perhapjes se Krishterimit ne harten e botes...

Por befas, Gonxhes i vene syte tek hamalli indian qe e solli, i cili kalon neper paraskene me karron e ngarkuar me te semure per vdekje…Karrua eshte aq e ngarkuar ,sa njeri prej te semureve bie nga karroca… Hamalli largohet pa e vene re…

Gonxhja sakaq turret tek i semuri qe eshte i palare, I krimbur dhe sa nje grusht kocke e lekure…(manekin)

Vajzat afrohen gjithe kuriozitet dhe zene hundet me duar…Ato sprapsen duke e pare gjithe neveri…

13.

Gonxhja e rremben te semurin ne krahe, i shikon rrepte vajzat dhe del me vrap drejt spitalit…

-Shuhen dritat -

Skena e tetë: Ne xhirevole

Gonxhja ne xhirevole duke rendur me te semurin ne krahe. Ne rrotullimin e dyte shfaqet nje mjek veshur me bluze e kësule te bardhe me kryqin e kuq… Gonxhja ia zgjat te semurin, ndersa doktori ben shenje me duar qe te mos I afrohet, teksa shikon me neveri ate qe ajo ka ne duar. Etyd koreografik : Gonxhja lutet ta shtroje ne spital te semurin, doktori kundershton… Doktori e kercenon Gonxhen qe te largohet me gjithe ate qenie te peshtire. Spitali nuk eshte per te tillet. Gonxhja i lutet te kete meshire… Doktori del i inatosur… Gonxhja mbetet me te semurin ne krahe…Nuk di çfare te beje…Ulet dhe e mban ne preher, duke e pare me keqardhje qenien e mjerë. Nderkohe ndriçohet vetem Gonxhja qe ledhaton ballin e te semurit… Rrotullohet xhirevola dhe shfaqen ne drite te zbehte siluetat e mjeranëve qe Gonxhja i pa diten e pare kur mberriti ne Indi… Befas, degjohet zeri i amplifikuar i Zotit: - Bija ime…Dhëmbshuria jote eshte imja..Ti do jesh Nena e te varferve …Kisha jote do te jete rruga… Gonxhja shtanget me syte nga qielli: - Vertet Ti po m’i thu a, këto fjalë, o Zot ?... - Qofsh e bekuar !... Muzikë solemne. ..Gonxhja, e praruar nga drita hyjnore, ka mbetur me sytë nga qielli dhe me të sëmurin në prehër…

-Shuhen dritat -

14.

Skena e nëntë : Oborr i shkolles ,ne ekran lulishte e shatervan.

Vajzat e rritura jane duke lozur te shkujdesura ne oborrin e shkolles… Hyn Gonxhja e heshtur, e menduar, e tjetersuar, pa iu hedhur syte… Vajzat nderpresin lodrat dhe e shikojne mesuesen te turperuara… Disa prej tyre maten t’I kerkojne ndjese qe u sollen ashtu me te semurin dhe nuk e ndihmuan mesuesen… Gonxhja ecen me nje traste ne dore dhe largohet pa reaguar ndaj vajzave… Vajzat kujtojne se Gonxhja eshte fyer nga ato dhe nisin t’ia hedhin fajin njera tjetres… Skenen e potershme te vajzave e nderpret si me thike hyrja e Gonxhes,jo më me perparsen e shkolles, por e veshur me me sarin karakteristik te indianeve te varfera, shamine e lidhur ne koke, trasten prej rrobe kraheqafe dhe sandalet e vjetra ne kembe… Ajo i shikon me dashuri nxeneset… Vajzat e kuptojne qe ajo po largohet, i turren dhe i luten qe te mos iki… Etyd: Skene prekese: vajzat sa nuk qajne, Gonxhja I shikon me dhembshuri, por nuk lekundet nga vendimi qe ka marre… Me ne fund, ajo I bekon vajzat, duke iu bere kryqin ne fytyrat e tyre dhe largohet… Vajzat mbeten me duart drejtuar nga Gonxhja…

Shuhen dritat -

15.

Skena e dhjetë: Gonxhja në rrugë.

Tre -kater femije indiane, pothuajse lakuriq, lozin me njeri tjetrin. Hyn Gonxhja, veshur me rrobat indiane sari, dhe shikon te vegjelit Famijet, sa e shohin, nderpresin lojen dhe turren t’i kerkojne lemoshe… Gonxhja iu thote se nuk ka ç’t’iu jape, por mund te loze me ta… Ajo nis lojen me femijet dhe me pas i ul t’u mesoje nje kenge… Ata kendojne si ne kor strofen e pare.. Por sapo nis Gonxhja strofen e dyte, degjohet nje muzikë e gezuar indiane… Ne paraskenë parakalon nje karroce qe e teheq hamalli, ku kane hipur nje çift i ri pasanikesh ,me vjazen e tyre veshur me mendafsh, te cilen po e shetisin, me sa duket, per datelindjen e saj… Teksa hamalli terheq karron, prinderit qendrojne ulur, ndersa vajza e vogel ne kembe kercen nen ritimin e muzikes se gezuar dhe vervit here pas here karamele, çokollata… Lypësat e vegjel nderpresin kengen dhe turren menjehere tek ato qe hedh vajza e vogel… Gonxhja shikon me dhimbje se si ata ndjekin karrocen dhe I humbasin nga syte… Muzika e gezuar sfumohet, Gonxhen e ze trishtimi…Ndjehet teper e vetmuar…. Mos gaboi qe braktisi ato nxenese te zellshme qe e respektonin aq shume?...Jo, jo ajo u perket te varferve…Degjoi zerin e Zotit vete…”Cfare duhet te bej? Nga t’ia nis? Oh, vetem nuk mund te bej asgje..asgje…(lutet) O Zot, te lutem mos me lere vetem!...”. Gonxhja me rruzaren ne duar, ben kryqin dhe gishtin e madh

ve ne buze, teksa lutet me sy mbyllur… Pauze e gjate…

16.

Hyn nje nga nxeneset zezake te shkolles se Loretos . Diç po kerkon..Ajo e gjen Gonxhen duke u lutur. Iu ben shenje dy shoqeve te tjera, ( njera indiane, tjetra japoneze). Ato te tria mbajne ne duar veshjen sari si te Gonxhes. Kur Gonxhja vazhdon lutjen , vajzat veshin sari-te dhe , kur ajo hap syte e habitur, ato i japin te kuptoje Gonxhjes se kane vendosur te jene nxeneset e misionit te saj…. Gonxhja e lumturuar,i parqafon dhe sebashku kercejne si nje trup i vetem , duke u lutur e kaluar neper gishta ruazat e rruzareve…

Skena e njembedhjete: Skena: dëbore.Ne ekran Moska.

Nje i verber I bie balalajkes. Floket ia rreh era. Kokoren e ka vene ne shesh dhe disa kalimtare i hedhin monedha… Njerzit rrallohen dhe ai vazhdon t’I bjere instrumentit… Dalngadale e mbulon Debora,ai pothuajse mbetet I ngrire… Befas aty hyjne vrullshem Tereza me tri vajzat veshur me uniformen e misonareve, te cilat e kerkojne dhe pasi e gjejne, i heqin deboren nga trupi, e gjallerojne e ngrejne me kembe. dhe, pas nje etydi koreografik, e marrin me vete dhe dalin…

Skena e dymbedhjete: Në sfond New Jorku Nje Plake e braktisur, nga veshja gjitha dantella duket qe eshte e pasur..Ajo ka humbur kujtesen dhe vjen verdalle e nuk di ku po shkon…Kalimtaret kalojne gjithe indiferentizem..Ajo u afrohet disa te rinjve dhe I shikon me dashuri..i duken si femijet e saj ,qe e kane braktisur..U zgjat doren, por te rinjte qeshin e tallen me te…Plaka mbetet me doren shtrire, teksa ata jane larguar. Ajo ngasheren me dhimbje…Nderkohe hyn Tereza me tri vajzat e tjera, qe e kerkojne dhe , pasi e gjejne , e ledhatojne me dashuri. Etyd : plaka perterihet

17.

nga perzemersia e Terezes me vajzat. Ato e ulin ne nje karro uloku dhe e marrin me vete…

Skena e trembedhjete: Ne ekran, kryeqytete te ndryshme te botes

Tereza dhe tri vajzat e tjera misionare (zezakja, indiania dhe japonezja) duke beret e njetat levizje, ndihmojne neper qytete te ndryshme te botes femije te varfer, lypsa, te semure, te moshuar… Befas ne skene vershojne plot vajza te tjera me veshjen sari, qe I bashkohen grupit te Terezes. Nderkohe ne ekranin e madh shfaqet Nene Tereza e vertete qe ndihmon te varferit e te semuret neper vende te ndryshme te botes…

AKTORI: Që nga thirrja hyjnore e Zotit “Bëhu drita ime për më të varfërit e më të varfërve !”, Nëna Terezë ua përkushtoi gjithë jetën të sëmurëve dhe të varfërve të të gjithë botës. Ajo hapi në 123 shtete 610 shtëpi bamirësie, me mbi 400 motra të misionit të saj hyjnor.

Etydi koreografik i vajzave misionare mbaron duke e ngritur lart ne duar Nene Terzen e skenes, e cila ka puqur duart, si Nena Tereza e moshuar e ekranit te madh qe eshte fiksuar ne stop kamera.

F U N D

Thursday, 10 March 2016

KUR NENE TEREZA ISHTE GONXHE…

No comments: