Izet Shehu
Njeriu vdes, por drita dhe hija e tij mbeten. Kjo ndodh për njerëzit e zakonshëm, por edhe për të jashtëzakonshmit në këtë botë. As unë dhe as ti s’e gjejmë kurajon për t’i ndriçuar dhe as për t’i lënë në hije veset dhe virtytet e kësaj jete të trazuar. Pranë Urës së Lanës, mu aty ku dikur ka qenë ekspozita “Shqipëria Sot”, në fasadën e një pallati 12 – katësh, më ra në sy një nekrologji. Iu afrova. Një emër dhe një fytyrë e njohur e mbuluar me një tis mortor. Dikush, aty pranë, lëshoi ca fjalë si në erë: “Mjerë ata që venë dorë mbi veten, mjerë vetvrasësit! S’ka më fatkeqë në këtë botë se ata”.
Tjetri, ia pati: “S’i dihet se në ç’rrethana të egra është ...
Lexo tek Fjala e Lire
Lexo tek Fjala e Lire
No comments:
Post a Comment