BIO-Poezia e Preng Macaj

BIO-Poezia e Preng Macaj

Faruk Myrtaj

Pak ditë më parë, në “Milosaon” e Gazetës Shqiptare, pashë një cikël me poezi që ma rrëmbeu vëmendjen dhe kohën për “Të Tjerët”. Qenkeshin poezi marrë prej një libri, nja dy emra prej redaktorëve e botuesve në kopertinën e brendshme, Sadik Bejko e Ndue Gjika, ishin të afërt për mua–lutemi që Ndue të jetë sa më mirë ndërkohë…, dhe ua nisa një mesazh, më saktë nje titull emaili: “Po ky qenka POET, or miq!”

Teksa koha rrjedh, dhe si ujrat njerëzit shfaqen diku e në momentin tjetër sikur humbasin, por padyshim janë aty, shfaqen burimesh të tjerë, ne e kemi për detyrë, përvec kënaqësi të thellë, të brendshme, t’i sjellim ndërmend çfarë dashamirët tanë bënë dhe bëjnë për ne, dhe ndjehemi mirë sa herë që kujtohemi se të gjithë, përjetshëm, kemi nevojë për “Dorën e Tjetrit”.

Autorin e këtij cikli poetik, Preng Maca, as e dita dhe as e kisha lexuar.

Dy fjalët e mia, përcjellë tek ai nga Sadik Bejko, mu kthyen në një email si “e mira, hedhur në det”, të mirë që, tek e fundit, për Veten e bëjmë!

Edhe Sadik Bejko promovon një libër poetik këto ditë, por s’di pse e kam ndjesinë se më mirë Dy Fjalë për Preng Macën se sa të shkruaja sërish për të!

Mirënjohja merr pafund formash, mjaft që të jetë e shpëtuar prej kalkulimeve të imponuara prej Hijes së Të Tjerëve…

Behet edhe me mire nese citoj ketu pak fjale te Sadik Bejkos: Po ky eshte poet..Prenga e ka poezine te lehte si frymemarrje e fryme nxjerrje, po dhe aq e thelle....ushqyer prej vogelsive te perjetshme te tej-jetshme te perditshmerise.

Ai jeton permes vargjeve si zogjte ne ajer, si peshqit ne uje. Eshte ne mjedisin e vet. Dhe eshte i tejdukshem dhe i vertete..." Poezitë e Preng Macës zor se pranojnë koment. Nëse nuk është përdorur edhe më parë si term, më duket se u shkon për shtat cilësimi “bio”. Bio-Poezi.

Mund t’i lexojmë sërish e sërish…

========

Lutje njerëzve

kur ngjiteni në pushtete

ju lutem ruajeni zemrën,

mbajeni me vete!

Udhëtim

Det i trazuar, gjithë dallgë

ne jemi nisur për diku

vetëm udhëtimi …na shpëton!

Të gjithë jemi në anije.

Askush prej nesh nuk e di

kush është në …timon!

Stinë

asokohe isha shumë i varfër,

vishja këpucë të riparuara,

e shihja këpucarin, si perëndi,

vrapoja  tek ai për riparimet e radhës,

duke ja shkelur syrin,

që të m‘i  bënte këpucët , si të reja

pasi i vishja,

nëpër takime e rrugë

vrapoja si era.

Iku ajo kohë,

tani kam këpucë të reja,

që më presin në radhë,

këpucë për xhiro, për verë, për dimër,

këpucë për tango

por dreqi ta hajë

tani më  vrasin… kallot.

Mungesë

ndodhesh aq larg

aq e përkryer!

Dashuria ime…e kursyer!

Shi

bie shi pa pushim

nën çadra ecim nxituar,

për ti ikur zemërimit të qiellit…

duke mbrojtur secili veten nën çadra

harrojmë…njeri-tjetrin!

Zogj dhe xhama

Nga dera e hapur hyn zogu

i gëzuar se tashmë është ngrohtë

shpëtoi nga akulli përjashta.

Pas pak provon daljen

Nuk e gjen më derën

Xhamave të mëdhenj përplaset

Ose siç thonë rëndom njerëzit

“Vrau veten!”

Rrugës

jemi gjithnjë të lirë

kur jemi rrugës.

Kudo qëndrojmë në vende fikse

Vetëm ndërrojmë…burgjet.

 Deti i munguar

Akuarium me peshq

Peshq në akuarium!

Pronari i akuariumit

Mashtron peshqit

Se, gjoja,akuariumi është …deti.

Larg prej dhomës gjëmon deti!

Po peshqit janë tashmë të shurdhër,

Janë të lumtur peshqit!(?)

  Vetmi

mos më lër vetëm!

Nga zemërimi yt

Bien çastete e mia të gëzuara

Si një pemë prej së cilës bien frutat

Prej erës së fortë,prej erës së tërbuar!

Mos më lër vetëm!

Ngjaj brenda zenkave,

Si një fetus,

Me kokën në…duar

Mbreti

Ai më tregoi,se rastësisht u panë

krejt rastësht së bashku u njohën

ishte rasti fatlum dhe u deshëm

kësisoj  rasti, pra, është Mbreti i botës!

Pastaj erdhi rasti dhe u ndanë

(sa keq ishte ndjerë pas ndarjes!)

E vërtetë, se prapë rasti është sërish Mbret

por kësaj radhe ishte një Mbret vrasës!

Instinkt

Mos u tremb

në këtë jetë asgjë nuk humbim!

Nëse shpirti ynë,

e tradhton…trupin!

Brishtësi

kur do që ta kapësh,kërcen si top

nga dyshemeja në tryezë.

kur bie poshtë,

rrezikohet të thyhet si një vezë.

përpëlitur në dëshira

zihem si në një lak, në…pendesë!

Kob

në grykë e kam Atdheun tim

një dënesje, një parandjenjë, një si…kob!

mbeti deteve gjithë jetën

kurrë nuk u bë Kolomb!

Skeptikët

Ata rrijnë e vështrojnë vezën e çarë, habiten me lëvozhgën

ndërsa mbi kokën e tyre shkon “ushtria” e zogjve!

Shtëpi

Mendimet e mia janë trarët,

çastet e fiksuara janë…çatia,

fjalët e shkruara janë…muret,

raportet me jetën e vdekjen janë…themelet,

ndërsa dashuria ime janë…dritaret!

Ju gjithnjë mund të shihni

çfarë ndodh  në këtë shtëpi,

brenda së cilës gjendem i mbyllur,

nga  mungesa e dyerve,

shkaktuar prej pavetëdijes!

Për dashninë

sa do të kisha dashtë

me e vu kangën time për dashninë

e të shëndrrohej ajo në një… burim!

ndonjë ditë të mbrame,

të pijsh e etur ujin

e kohës së tashme

e të shihesh në atë ujë,

si në veten tande!

Varkat në fëmijëri

kur isha fëmijë e plot ëndrra

lëshoje mbi lumin e qytetit tim verior

varka prej letre,

mbi to shkruaja dëshirat e mia të shumta

aq shumë i kam dashur ato varka prej letre

e mendoj se ato akoma nuk janë mbytur

tashmë lundrojnë… nëpër dete!

Sekret i lexueshèm

Ti je gjithnjë brenda meje

Siç rri shiu e fshehur pas njè…reje!

Ditë si një vezë…

ditë të rrumbullakta krejt si…vezë Pashke

trembem tek e mbaj në dorë,

mos bie dhe e thyej, pa dashje

e kriset, e thyhet

e përfshihemi të gjithë në…ngjarje!

Antigjetje

Aq shumë e kërkuar, ti je gjëja e duhur

në këtë pyll të ngatërruar… gjetje e pamundur!

Ne jemi të hutuar dhe pafajësisht …të humbur!