Nuk ka moshë dashuria

Nuk ka moshë dashuria
        (cikël me poezi)

Nga  Përparim  Hysi

1.Nuk ka moshë dashuria

Nuk ka moshë dashuria
(kështu shkruan e flet një plak)
Sado ardhur pleqëria,
Ende i nxehtë është imi gjak.

Shoh një sy e më bie syri
Shoh një buzë e goaj lëng
Mendja mua hiç s'më hyri
Nga"tahmaja" sa s'bëj tëng.

Se më del tym nga koka
Mendjen dot nuk e mbledh
Shkon "ajo" dhe tundet bota
Teksa del,syrin ma hedh.

Po unë "bukën" s'e ha thatë
Nisem suelm pas asaj
Se unë vetes s'i them"mjaft"
Ta mohoj, s'e kam kollaj.

2.Moj fqinjë e bukur

Moj fqinjë e bukur, të lutem të më falësh
Nuk është e ndershme dhe nuk  ka moral
Por ja që nuk mundem,kur me ty përballesh
Që sytë të të mos i ngul, me neps si djall!

Jo se jam djall,por kam shpirt të brishtë
Para së bukurës,sado plak, zë përulem
Të lutem, mos m'u zemëro hiç
Në më mbetën sytë, falëm të lutem!

Fajin eka syri yt i madh dhe me bisht
Dhe,tek  përballesh me mua, sikur më shpon.
Zë më shfaqet nepsi i djalërisë
Dhe kur? Në këtë moshë të vonë.