HENRI ÇARLS BUKOVSKI
( Henry Chales Bukowski)
16
gusht 1920 - 9 mars 1994
1.UNDERGROUND
vendi ishte plot njerëz
drejtori tha:
« Çarl, shko sipër merr karriget.
sipër ka karrige të tjera »
i solla poshtë dhe hapëm birrën
dhe drejtori tha:
s’ka shumë publicitet,
edhe mund të dështojmë
s’ka shumë publicitet,
dhe nisën të flasin të gjenin publicitet.
unë vazhdoja të pija birrë
më erdhi për të urinuar pastaj
dhe kur u ktheva prapa
vajza afër meje tha:
« duhet të zbrazim qytetin
ja pra ç’duhet të bëjmë »
unë i thashë: « pëlqej të dëgjoj Jozef Hajdenin »
« provo pra ta mendosh » tha ajo,
« sikur ta linin qytetin të gjithë! »
« do të ishin vetëm në një tjetër vend
për ta qelbur si këtu »
« më duket s’të pëlqejnë njerëzit » tha ajo
duke ulur fundin
sa më poshtë
« vetëm për t'u palluar » thashë unë.
pastaj arrita në barin më pranë
dhe bleva 3 arka të tjera me birrë
kur u ktheva, ata po flisnin për Revolucionin.
u ktheva kështu më 1935,
veçse isha plak dhe ata të rinj.
isha 20 vjeç më i madh se të gjithë të pranishmit,
dhe mendova: ç’dreqin bëj
këtu?
dhe mbledhja mbaroi shpejt
ata dolën natën,
ata të rinj,
dhe unë mora telefonin dhe thirra
Xhon T.:
« Xhon, gjithçka në rregull? sonte jam aty poshtë
po sikur të vija aty
të bëhem tapë? »
« sigurisht, Çarl të presim ».
« Çarl » tha drejtori, « do të jetë më mirë
t’i çosh karriget
lart ».
dhe i çuam karriget lart.
revolucioni
kishte
marrë fund.
2. FUNERAL NË VJESHTË
një ditë e vakët vjeshte
ngroh akoma trupat
mbi varrezën e kishës
zbret heshtja e ftohtë e të gjallëve,
ngroh akoma trupat
mbi varrezën e kishës
zbret heshtja e ftohtë e të gjallëve,
ndërsa vjen
mbi një karrocë me lule
dhe dëgjohet vetëm britma e nuses,
në përvjetorin tuaj
mbi një karrocë me lule
dhe dëgjohet vetëm britma e nuses,
në përvjetorin tuaj
të njëzetepestë
-përse përse! përse ...-
Asnjë përgjigje e mundshme
kisha dhe ritualet e saj
(hosana në lartësinë e qiejve ...)
mbetem në fund në heshtje
nuk di të lutem më
(hosana në lartësinë e qiejve ...)
mbetem në fund në heshtje
nuk di të lutem më
procesioni i trishtuar
fillon,
megjithatë është një ditë e bukur me diell
fillon,
megjithatë është një ditë e bukur me diell
3. ANORMAL
"Kur isha në shkollën fillore
mësuesi na tregoi historinë
e një marinari
i cili i tha kapitenit:
"flamurin? Shpresoj që të mos
e shoh më flamurin! "
"shumë mirë," qe përgjigjja,
"dëshira jote
do të plotësohet! "
dhe e mbyllën
në hambar
dhe e mbajtën atje,
duke i dërguar ushqim
atje poshtë ku rrinte mbyllur
dhe vdiq atje
pa e parë kurrë më
flamurin.
mësuesi na tregoi historinë
e një marinari
i cili i tha kapitenit:
"flamurin? Shpresoj që të mos
e shoh më flamurin! "
"shumë mirë," qe përgjigjja,
"dëshira jote
do të plotësohet! "
dhe e mbyllën
në hambar
dhe e mbajtën atje,
duke i dërguar ushqim
atje poshtë ku rrinte mbyllur
dhe vdiq atje
pa e parë kurrë më
flamurin.
Një histori me të vërtetë e tmerrshme
për fëmijët,
shumë
domethënëse.
Por jo mjaft domethënëse
për mua.
Qëndroja ulur aty për të menduar qartë,
është gjë e shëmtuar
të mos shohësh
flamurin
por e bukura është
të mos detyrohesh të shohësh
njerëzit.
Por unë nuk e ngrita dorën
që të mos thosha asgjë të këtij lloji.
Por do të ishte mirë të pranoja
që unë nuk doja të shihja as edhe njerëzit
dhe kjo qe e vërtetë.
për fëmijët,
shumë
domethënëse.
Por jo mjaft domethënëse
për mua.
Qëndroja ulur aty për të menduar qartë,
është gjë e shëmtuar
të mos shohësh
flamurin
por e bukura është
të mos detyrohesh të shohësh
njerëzit.
Por unë nuk e ngrita dorën
që të mos thosha asgjë të këtij lloji.
Por do të ishte mirë të pranoja
që unë nuk doja të shihja as edhe njerëzit
dhe kjo qe e vërtetë.
Shikoja drejt e në dërrasën e zezë
që dukej më e mirë
nga
që dukej më e mirë
nga
cilido
prej tyre. "
prej tyre. "
NJË SFIDË ERRËSIRAVE
“Goditur në një sy
goditur në tru
goditur në prapanicë
goditur si një lule në valle
goditur në tru
goditur në prapanicë
goditur si një lule në valle
Duke u çuditur se si vdekja fituaka pa mundim
duke u habitur si mund t’u zihet besë formave idiote të jetës
duke u habitur se si mbytet e qeshura
duke u habitur se si vesi qenka aq i qëndrueshëm
duke u habitur si mund t’u zihet besë formave idiote të jetës
duke u habitur se si mbytet e qeshura
duke u habitur se si vesi qenka aq i qëndrueshëm
së shpejti do t’i shpall luftën time luftës së
tyre
duhet të kapem pas copës sime të fundit të tokës
duhet të mbroj hapësirën e vogël që kam krijuar dhe që më ka
lejuar të jetoj
duhet të kapem pas copës sime të fundit të tokës
duhet të mbroj hapësirën e vogël që kam krijuar dhe që më ka
lejuar të jetoj
jeta ime jo vdekja e tyre
vdekja ime jo vdekja e tyre
vdekja ime jo vdekja e tyre
këtë vend, këtë
kohë, tani
ia kushtoj diellit
që edhe një herë do të qesh me gjithë zemër
në vendin e përkryer për mua
për gjithmonë.
vdekja e tyre jo jeta ime. "
ia kushtoj diellit
që edhe një herë do të qesh me gjithë zemër
në vendin e përkryer për mua
për gjithmonë.
vdekja e tyre jo jeta ime. "
4. SPËRKATJE
Iluzioni është që ti
je duke lexuar këtë poezi.
realiteti është se kjo është
më shumë se një poezi.
je duke lexuar këtë poezi.
realiteti është se kjo është
më shumë se një poezi.
kjo është thikë
e një lypësi.
është e një tulipan.
është një ushtar që marshon
përmes Madridit.
kjo je ti në shtratin tënd
të vdekjes.
kjo poezi është Li Bo
është e një tulipan.
është një ushtar që marshon
përmes Madridit.
kjo je ti në shtratin tënd
të vdekjes.
kjo poezi është Li Bo
që qesh nëntokë.
jo, nuk është një poezi e mallkuar.
është një kalë që fle.
një flutur brenda
trurit tënd.
është cirk
i djallit.
dhe nuk po e lexon
në një faqe.
është faqja që të lexon
ty.
e ndien ?
është si një kobër. Është një shqiponjë e uritur
që fluturon nëpër dhomë.
kjo nuk është një poezi.
poezia është e mërzitshme,
të vë
në gjumë.
jo, nuk është një poezi e mallkuar.
është një kalë që fle.
një flutur brenda
trurit tënd.
është cirk
i djallit.
dhe nuk po e lexon
në një faqe.
është faqja që të lexon
ty.
e ndien ?
është si një kobër. Është një shqiponjë e uritur
që fluturon nëpër dhomë.
kjo nuk është një poezi.
poezia është e mërzitshme,
të vë
në gjumë.
këto fjalë do të
shtyjnë
në një çmenduri
të re.
në një çmenduri
të re.
të ka prekur
hiri i Perëndisë,
u shtyve
u shtyve
brenda një zone verbuese drite.
tani elefanti
ëndërron së bashku
me ty.
kubeja e hapësirës
përkulet dhe qesh.
tani mund të vdesësh.
ti mund të vdesësh tani
si duhej të vdesin burrat:
ëndërron së bashku
me ty.
kubeja e hapësirës
përkulet dhe qesh.
tani mund të vdesësh.
ti mund të vdesësh tani
si duhej të vdesin burrat:
i madh,
fitimtar,
me veshin te muzika,
duke qenë ti muzika,
që uturin,
uturin,
uturin. "
fitimtar,
me veshin te muzika,
duke qenë ti muzika,
që uturin,
uturin,
uturin. "
5. PRIT DHE DO TË TË GJEJ
një ditë në gara
ndjekur nga një zhytje
në pishinë,
ndjekur nga 5 minuta
sa unë,
ndjekur nga një dush,
ndjekur nga leximi i postës
(jo shumë interesant)
pastaj gruaja
më tregon diçka nga dita
ndjekur nga një zhytje
në pishinë,
ndjekur nga 5 minuta
sa unë,
ndjekur nga një dush,
ndjekur nga leximi i postës
(jo shumë interesant)
pastaj gruaja
më tregon diçka nga dita
e saj,
shtatë macet e mia më mirëpresin
një nga një me radhë
dhe mbrëmja
fillon.
nga ferri Ie pastër te kjo
shtatë macet e mia më mirëpresin
një nga një me radhë
dhe mbrëmja
fillon.
nga ferri Ie pastër te kjo
a do t’ia dal ta duroj ?
do t’ia dilnit ju?
por mos u shqetësoni,
ferri do të kthehet,
i përtërirë,
do të më gjejë
përsëri
më plak, më të shëndoshë
dhe unë do të të bëj një kumt
i dashur lexues,
në atë stil me të cilin
ti je
mësuar.
do t’ia dilnit ju?
por mos u shqetësoni,
ferri do të kthehet,
i përtërirë,
do të më gjejë
përsëri
më plak, më të shëndoshë
dhe unë do të të bëj një kumt
i dashur lexues,
në atë stil me të cilin
ti je
mësuar.
Përktheu:Faslli Haliti
No comments:
Post a Comment