FYTYRA ATDHEUT

Ismet TAHIRAJ

FYTYRA ATDHEUT

-Musa Hotit-

Ti ishe dhe do te jesh

Ai oguri i pa thyër,

Cipë e zanafillës ,që në filles

Kurrë e plasariturë,dhe kobure

Kudo në brez.

Ti shtjeve më një plumb

Siç te tha orakulli,

Dhe heqe nga tre fantazmë

Me këlbazë ngjyre,atdheut.

Ti nuk  kishe të ndalur

Nuk te joshi as paraja,

Ti veç llamburisje 

 Dirtë

Anëkend shqiptarizmës.

E kurrë s’bëje vaje 

Veç vepra heroizmi.

Motet ngarendnin nën rrota hekuri

Po ti nuk u përmbyese nën to,

As që të arrinin aso kohe

Diellit i the,shkrep mbi shkrepa

Dhe gjenezën e bëre,jo

Gjenzë do si do.

Dhe prarpë një natë të errtë

Mortja të korri ,sertë...

       Bulec 2015

UDHËS I DHE

Blerim i shtrydhurë

Në pasqyerë,

Kërcnushëm

Kot i flet vetvetës.

Udhës  i dhe 

Udhë te keqe.

STINËT

U lëvarën buzë varë

Si bryma në luleshtrudhe

U thinje si dje

Si mbrëmë.

Ec e mos korrik barazime

Lojë intime.

TESTAMENT

Yber I qelbur

Që ra bunar.

Mos vë

Çikrikë.

Është shtrëngatë

Është e gjallë.

Fyt t’i

Prenë kapilarët.

RRENG I FJALËVE

Qoftë kjo mizë

Prej mali .

Qoftë ky krimb 

prej zalli

qielli është përflakur

përrallë e pleqve 

është përgjakur.

Me rrymë biologjike

Me gjinj kozmopolite

ky krimb

Prej zalle,

Rreng i fjalëve 

Prej mëhalle