REPORTAZH:
Tahir Bezhani
VERIM VJESHTORË
Bjeshkët janë të bukura në katër stinët e vitit. Secila
stinë ka karakteristikat e veta joshëse. Pranëvera e vera janë stinët më të
preferuara për bukuritë magjepëse që ofrojnë lartësitë e Alpeve gjelbëroshe. Ka
gjallëri jete në këto stinë….. Në secilën stinë kam shijuar bukuritë e vendit
tim,në Shqipëri e Kosovë. Valbona është nga vendet më atraktive që ka parë syri
,që ka shijuar shpiti im. Ndoshta dikush do fliste për Thethin,për
Bogën e Rugovës,për
bjeshkët Sulbicë e Dobërdol,për bjshkën
e Junikut,Erenikun,të cilës i rrinë mbi kokë
si mburojë, dy maja të larta e pitoreske,Gjeravica e Rrasa e Zogut,të
njohura edhe nderkomtarisht,si Alpe
shqiptare me bukuri të rralla.Këto bukuri,sikur se flijnë mbi njera tjetrën dhe
të gjitha së bashku,përbëjnë atë mozaikun universal të bukurisë shqiptare…-në Valbonë pushon shpirti im….
dhimbjen,përmallimin;ajo
nxjerr në betejë Mujën e Halilin.
-verim
vjeshtorë në Bogë të Rugovës.
Ditët e Nëntorit
qenë ditë të bukura . Një vjeshtë për mbamendje. Befas më lindi ideja që
këto ditë me diell,t’i kaloj më bukuri bjeshke, për një verim vjeshtorë në Bogë
të Rugovës,bashk me bashkëshorten time,në vilën e bukur të sapondetuar të
dr.Rexhep Golës,dhëndër i imi. Ditët nga e marta deri të premtën pas dite,ikën
shumë shpejtë. Në mot të ngrtohtë e me diell kaluam bukur në ajrin e freskët te pishave të gjata.
Ajo që të tregonte me
ngulëm ditët e nëntorit,ishte pamja e zhveshur e natyrës,dukej e prozhmuar nga
vesa,shpatijet e vetmuara nga blegërima e qingjave,pamje pa tufa delesh në
kullosa të gjelbruara,jehona e fyellit dhe kënga e barinjëve të hareshëm,ishte mëshefur
luginave për stinën tjetër.
Kaltërsisë qiellore
herë pas here vërehej ndonjë vijë tymi e aeroplanëve rrugëve të botës pa fund….
Mbremjet dhe
nata,flinin nën qetësine apsolute,asnjë lehje qeni nuk dëgjohej,dukeshin larg
dritat ,si xixa të llampave me
Vajguri dikur, të lëna
ndezur nga rugovasit e ikur në vërri,ku kanë shtëpitë e tyre e fëmijët nëpër
shkolla. Hëna të magjepste me dritën verdhake,si formë drapëri,e cila ndriqonte
me hile kodra e maje,harronte luginat e thella,ose truponte me shpejtësi trupit
të tyer shpatuk,thue se frigohej nga zanat e malit…
-mbresat e përspektivës së
ardhshëme.
Boga e Rugovës,sikur
edhe Valbona e Tropojës,të gëzojnë me rrtjen e saj infrastrukturore,ku vërehen
duke u ndërtuar shtëpi,vila,hotele,rrugë të asfaltuara,qe flasin për një
përkujdesje të veqant nga sektori privat dhe ai shoqërorë. Pra,shpresohet në një
të afërm se turizmi malorë do jetë në qendër të vëmendjës së dy shteteve
shqiptare për zhvillimin e kësaj dege
dobiprurëse për zhvillim të përgjithshëm dhe punësim të kapacitetit njerzorë në
këto anë të lëna pas dore deri me tani. Për një arritje të tillë,çfare e
dëshirojmë, nevoitën,jo vetëm infrastrukturë ndërtimore,por edhe kualifikime të
profileve shërbyese hoteliere në zonat e tilla turistike.ku bukuritë e vendit
tone i lakmojnë edhe qytetarë të Europës së zhvilluar sot. Këtë dëshirë,apo
nevojë kohe,duhet arsyetuar me gjendjen e sotme të mjeruar në shërbesat e këtyre
zonave,ku shërbyesit hotelier(si ne Valbonë,ashtu edhe në Rugovë(Bogë e
Leqinak) shpesh iu ofrohen njerëzve ,akoma pa u ulur mire,me pytjet: “ça do”ose
me shprehjet”hë,ça kërkon”,të
vërejtur,të mërrolur fytyrës,thuaja se janë të burgosur në ato zona,në vend të
buzëqeshjës me fjalët më të ngrohta të traditës”mirë se erdhët,”si kaluat
rrugës”,”kalofshi bukur ke na”, e tjera
fjalë mirësie e profesionale,me të cilat do kishin lënë mbresa dhe kulturë me
traditë vendi.
Mbi të gjitha,më
lumturohet zemra për bukuritë që ka vendi im dhe knaqësitë që ofron
njerëzimit,poetëve u falë frymëzime krijuese,bukuri këto,si pjesë e pandarë e
shpirtit . Pakkush shijon bukuritë e natyrës sikur poeti,piktori,ku penda e
brusha e tyre ripërsëritë bukurinë në vazhdim….
Gjakovë, Tahir Bezhani
21.Nëntor,2015
No comments:
Post a Comment