Ne nuk i kishim faj askujt!

Raimonda Moisiu

U ngjize ne nje nate te bukur dhe me hene, biri im.

Ishin castet me te bukura qe provoja

une me te dashurin tim,

Atin tend!

Erdhe ne kete jete papritur, padashur

Pa dashur? Po...

Une

sapo kisha kaluar pragun e adoleshences.

I braktisa lodrat

me filma multiplikative,

me gershetat e mia

per ty, i shtrenjti im.

Te mbajta,te dhashe shpirt nga shpirti im,

ne brendesi te trupit tim,

aty ku merr fryme jeta per cdo qenje

qe vjen ne jete .

Te rrita me qumesht e paqumesht

nje jetim me baba gjalle

Te gjithe na shihnin me percmim biri im.

Per ty

o fryt i dashurise sime te pare

durova kaq bresher qe binte

mbi supet e mia te brishte

si trendafilat

mbi shpirtin tim qe u gjend papritur

para sulmit te hipokrizise se kesaj bote.

I durova per ty

qe trokisje ne barkun tim

kur te gjithe me braktisen nje dite.

U rrite biri im,mes halleve ,

erdhi shpejt mosha jote e adoleshences

nje dite me the :

Do iki larg ,larg mema ime,

te varfer jemi ,

nuk kemi veture,

nuk kemi pallat me kopesht,

nuk kemi rrobe te shtrenjta per ty!

Do te t’i sjell une, nene,

nuk do te vuajme me

durome pak nene pa me pare!

Lotet e mi te ndiqnin pas ne gomone ,

sikur ujrat e kripur te detit.

Rrija me ore me syte ne xhamin e dritares

Se mos vije ti .

Kafshoja buzet kur takoja shoket e tu

Qe grindeshin per llotosportin.

Ndiqja me sy ate vajzen qe me shihte plot trishtim

Kur ti ike,

Ajo kaloi disa muaj poshte dritares sone duke pare lart.

Nje dite,

Me se fundi

E pashe qe po puthej me dike tjeter ,

ne cepin tjeter te rruges.

Sa kam qare, moj shpirti i nenens ate nate....!

Kaluan dite me dite , me muaj e me vite

M’u mbush koka me thinja duke te pritur ty!

Shoqet me thonin se isha prishur kaq shume,

Kisha qene me e bukura e tyre dikur.

Nje dite,

Ndersa therrisja neper ere emrin tend,

Era,

E vetmja qenie e sinqerte ne tere jeten time

Me mermeriti duke vershellyer

“Djali yt ka rene ne dashuri”!

Sapo nisa te gezohesha,

Era,

Me dergoi disa pika shiu ne vend te loteve te saj

Nisi te qante edhe ajo

Me mermeriti

“Ka rene ne dashuri djali yt me nje

hije te bardhe.

Ajo

e josh,e ledhaton e defren e flirton me te.

Dashnorja e djalit tend

eshte shtriga plake

qe e josh me hiret e saj te plasteluara,

E bardhe si qumeshti “

Mos!- klitha mes loteve

Une nuk e pyeta eren ,

per emrin e shtriges se pashpirt

qe te shtrydhte.

Ajo ishte Droga.

Aq shume u dashurove pas saj,

sa nje dite me kthetrat e shiringes,

te gjeten te dehur pa fryme, pa jete

ne nje nga rruget e atij qyteti te zhurrmshem

plot drita ,muzike e lule.

Ndersa une ,qaja pas xhamit!

Nuk me dhane vize te vija te t’i puthja syte e mbyllur

shpirti i nenes.

Kur ma dhane me se fundi vizen

poshte kangjellave te ambasades

nuk kisha para per bilete.

Kur shkova te prostituoja

per bileten tende

per heren e pare ne jeten time

qe te puthja syte e tu te mbyllur.

Ai..

Ai, zoteria klithi:

“Nuk kam ardhur te me qash!

Kam ardhur te defrej!”

Shpirti i nenes

Ne nuk i kishim faj askujt!

Do te takohemi ne parajse qe te dy

Ja!

Pritem dhe mua, po vij...

I lutem per dite vdekjes

sapo vjen muzgu

si faqet e tua

kur me ike nga preheeri

Nuk fut asgje ne goje

Dua vetem nje gje

Te vij

Sa me pare

Ne ate cep te qiellit

Ku te degedisi

Shoqeria njerezore.

Lamtumire jeteeeee

Qe te desha aq shumeeeee!

Dhe ti,

Nuk pate nevoje meee..

As per mua, as per birin tim

As per lotet e mi!